Als je mijn vorige blog voorbij hebt zien komen dan kon je hier al iets uit opmaken dat ik het van de verloskundige rustiger aan moet doen. Ik heb al enkele weken dagelijks last van harde buiken rond een uur of 14.00. Dit is niet goed en een teken: ik moet rustiger aan doen, aldus mijn verloskundige tijdens de controle op dinsdag 31 mei. En als ik zo door ga bedrust riskeer :S Nou dat wil ik echt niet!!

Harde buiken / oefen weeën

Vorige week, zondagavond 5 juni kreeg ik mega krampen die wel 30 seconden aan hielden, dan paar minuten niks en dan begon het weer. Dit duurde bijna een uur. Verloskundige direct gebeld en het advies ‘je moet rustiger aan doen’ werd nog dringender. Dit heb ik op werk aangegeven en ik was serieus in de veronderstelling dat ik het, voor zover mogelijk, rustiger aan had gedaan. Maar zaterdagmiddag had ik het weer!! 🙁 Wat een pijn, klapte gewoon dubbel en ik kan niks anders doen dan wegblazen. Verloskundige vandaag maar gebeld om aan te geven dat ik het weer had en of het echt wel normaal is. Ze gaf aan dat deze vorm van harde buiken / oefen weeën voor kan komen vanaf week 24 a 25, als je te druk bent en het dan rustiger aan moet doen. Alleen is de intensiteit van mijn pijn wel iets te hoog. De volgende keer moet ik bij aanhouden langer dan een uur gelijk bellen, zodat ze kunnen kijken hoe en wat :S

Hoe moet ik rustiger aan doen?

Ok, ik ben een druk persoon van mezelf. Helemaal op mijn werk, omdat ik daar diverse dingen tegelijk juggle. Hoe drukker ik ben, hoe scherper ik ben en hoe leuker ik het vind. Maar dat mag dus niet meer. Ik moet het rustiger aan doen. Het rare is dat ik er zelf weinig last van heb. Maar het is mijn lichaam en dan vooral mijn buik waar onze baby in zit die het niet eens is met mijn tempo. En aangezien ik verantwoordelijk ben voor die kleine in mijn buik.. tja het draait niet meer alleen om mij en mijn gezondheid. Het gaat om de ontwikkeling van #BabyNanuru, dus ik moet! Ik heb geen andere keus. En toch voelt het ook een beetje als falen, niet meer alles kunnen doen. Zei ik de eerste 26 weken steeds ‘ik ben alleen maar zwanger!’, denk ik nu dat zwangerschap misschien toch wel wat meer van mijn lichaam gaat vragen de laatste 13 weken.. Zucht!

Ik heb afgelopen week al met mijn collega’s afgesproken dat ik nog 3 dingen ga doen komende 6 werkweken; 2 (mega belangrijke) projecten en planningen voor de periode dat ik straks met verlof ben. Toch merkte ik al dat ik het moeilijk vind om me af te sluiten voor de dagelijkse dingen waar mijn collega’s mee bezig zijn en vaak geneigd ben om me toch ergens mee te bemoeien als ik denk ‘het kan beter zo’. En nee dat is niet betweterig 😛 ik werk er gewoon het langste haha Ligt het aan controle willen behouden? Ja dat denk ik zeker Miss (try2b) perfect!

Dus mijn vraag aan jullie.. Hoe doe je rustiger aan? Moest jij het ook rustiger aan doen toen je zwanger was? Bepaalde dingen moeten toch gewoon doorgaan zoals je huishouden en werkzaamheden die je niet kan overdragen.. Alle tips & tricks zijn meer dan welkom ! 😀

Alvast mega bedankt!

-xxx- Emy